Boekbespreking ‘Cliënt E.Busken’ door Jeroen Brouwers
Over de auteur
Jeroen Godfried Maria Brouwers werd op 30 april 1940 geboren te Batavia in Nederlands-Indië. Tijdens de oorlog was hij geïnterneerd in een kamp te Tjidengkamp. Hij schreef later over deze periode in 'Bezonken rood'. Na de oorlog werd het gezin herenigd en kwam in 1948 naar Nederland. Van zijn tiende tot zijn zestiende leefde hij in verschillende katholieke kostscholen. Deze ervaring gebruikte hij in 2015 voor de roman 'Het Hout'.
Journalist en redacteur
Brouwers bracht zijn militaire dienst door bij de marine. Hij werd journalist bij De Gelderlander en later bij Romance. In 1964 werd hij secretaris bij de uitgever Manteau in Brussel. Uiteindelijk werd hij bij deze uitgever hoofdredacteur. In 1976 nam hij ontslag en houdt zich sindsdien alleen met literatuur bezig. Brouwers debuteerde in 1964 met de verhalenbundel 'Het mes op de keel'. Eenzaamheid en de dood spelen een belangrijke rol in zijn werk. Brouwers transformeert de feiten uit zijn leven tot literatuur.
Over het boek ‘Cliënt E.Busken’
Een dag uit het leven in een psychiatrische instelling, door Jeroen Brouwers verteld vanuit cliënt E. Busken.. De hoofdpersoon zit vastgegord in zijn rolstoel op de gesloten afdeling van een instelling waar hij tegen zijn zin verblijft en denkt, piekert, maalt en bedoelt. Hij zegt niets en misschien is er iets mis met zijn gehoor, maar van wat om hem heen gebeurt blijft hij een scherp waarnemer en inwendig voorziet hij zijn medebewoners en het personeel van snerpend commentaar. Ongericht wentelen zijn gedachten door elkaar en bewegen zich van verontwaardiging en machteloos verzet tegen zijn situatie via troebele herinneringen naar megalomanie. ‘Cliënt E. Busken’ beschrijft een dag van zijn verblijf in de psychiatrische instelling. Navrant en hilarisch openbaart zich een warrig geestesuniversum.
Bespreking
De meeste lezers waren niet zo enthousiast over dit boek, hoewel zijn schrijfstijl, zijn woordenschat en humor wel gewaardeerd werd. Incidenteel is er een cijfer gegeven.
- Met frisse tegenzin heb ik het boek uitgelezen. Ik heb me verbaasd dat dit boek een prijs heeft gekregen. Als het alleen gaat om de mooie schrijfstijl, dan zou ik toch ook graag een goed verhaal willen lezen.
- Het boek vond ik bijzonder en een 8 waard. Mooi baroktaalgebruik, nieuwe woorden maakte hij (neologisme). Opgesloten zat hij en zijn geest maakte associaties. (Jeroen Bosch) Boosheid, eenzaam, scherpe waarnemer, cynisch en humoristisch.
- Prachtige observaties en taalgebruik. Triest en toch ook geestig. Misschien op den duur wat veel van hetzelfde.
- Het boek vond ik triest. Wat betreft taal etc. mooi geschreven. Ik begrijp dat sommige passages als humoristisch kunnen worden gezien, maar daarvoor vond ik het geheel te treurig.
- Een boek dat gelezen zou moeten worden door mensen die in een verpleeghuis werken om te snappen hoe eenzaam deze mensen kunnen zijn. Mooi taalgebruik, maar soms lastig te volgen.
- Mooi en rijk taalgebruik met verrassende en humoristische woorden. Ik vind het daarom een 7 waard. Het onderwerp van het boek boeide me helemaal niet en ik heb het boek niet uitgelezen. Ik kon me er niet toe zetten om mee te gaan in zijn verhaal.
