Boekbespreking 'Op een andere planeet kunnen ze me redden' van Lieke Marsman.

Over de auteur
Lieke Marsman (1990) schrijft al meer dan vijftien jaar poëzie. In 2010 debuteerde ze met Wat ik mijzelf graag voorhoud, bekroond met drie debuutprijzen: de C. Buddingh’-prijs, de Lucy B. en C.W. van der Hoogtprijs en de Liegend Konijn Debuutprijs. Drie jaar later verscheen De eerste letter en in 2017 volgde de roman Het tegenovergestelde van een mens, waarin ze proza met poëzie en essayistiek vervlecht in een stilistische zoektocht over klimaatverandering. In 2018 verscheen De volgende scan duurt vijf minuten, gedichten en een essay over haar kankerdiagnose. In haar werk gaan het persoonlijke en politieke hand in hand. Marsman weet altijd haar vinger op de zere plek in de samenleving te leggen.

Over het boek
Samenleven met de dood veranderde Lieke Marsmans wereldbeeld: ze raakte geïnteresseerd in God en ufo’s, in kwantummechanica en christelijke denkers. Dit boek is een filosofische trip tot in de diepten van de menselijke geest, afgewisseld met dagboekfragmenten die beschrijven hoe de dood haar op de hielen zit. Uiteindelijk staat het idee centraal dat doodgaan met hoop, hoe vergezocht en onrealistisch ook, nog altijd beter is dan hopeloze berusting.

Boekbespreking
We vonden het lastig om een cijfer te geven voor dit boek. De uitgebreide inleiding gaf al aan dat het niet zomaar een boek en een auteur is. Lieke Marsman gaf ons genoeg gesprekstof om uitgebreid met elkaar te praten over ziekte, een naderende dood en hoe verschillend men daar mee omgaat.