Boekbespreking 'In het oog' van Marijke Schermer
Inleiding over auteur en boek
Marijke Schermer ( 1975) zag ik in een boekenrubriek op de TV. En direct dacht ik: wie is dit? Ze vertelde over haar nieuwe boek “In het oog” en ik dacht ik ga dat boek voorstellen voor de boekenclub. Marijke Schermer vond ik persoonlijk en afstandelijk, ironisch en ernstig. Ze intrigeerde me.
Ik wist niets van Marijke Schermer. Ik las dat ze naar de Toneelschool in Arnhem is geweest. Ze heeft haar diploma gehaald, maar daarna nooit meer gespeeld. Ze heeft wel toneelstukken geschreven en geregisseerd. En ze heeft een aantal boeken geschreven.
Haar boeken zijn niet dik. Ze formuleert scherp, ze weidt niet uit. En in ons boek zet ze de zaken ook direct op scherp. Al meteen lezen we dat ze door haar vriendin Bee aan de kant is gezet én dat het financieringsvoorstel waarmee de toekomst van haar onderzoek zou worden veilig gesteld, is afgewezen.
Een normaal menselijke reactie zou zijn op deze 2 grote gebeurtenissen: woede, wanhoop, paniek. Niets van dit alles bij Nicola, de verteller in ons boek. Bee krijgt nog wel een snier, maar verder gaat ze doen, acteren en regisseren.
Ineen café ziet ze een onbekende man en die wordt haar hoofdpersoon. Ze haakt zich aan hem vast. Eerst nog zonder dat de man, Louis, dat zelf weet. Ze gaan hem volgen en dringt zijn huis binnen. Ze bedenkt voor hem dat hij haar nodig heeft om gezien en gehoord te worden. En dat blijft haar uitgangspunt ook als ze elkaar echt gaan ontmoeten.
Nicola heeft zich zelf in haar eerdere relaties zoveel mogelijk buiten schot gehouden. Bee heeft haar dat verweten. Inde relatie met Lois voert ze dat extreem door; Louis vertelt, Nicola vraagt en luistert. Op haar werk gaat ze zich isoleren na de afwijzing van haar financieringsvoorstel. En ze voegt stiekem serum toe aan haar proefopstelling in de hoop op gunstiger resultaten.
In de loop van het boek krijgen we stukje bij beetje informatie over de voorgeschiedenis van Nicola. Vader en moeder zijn gescheiden toen zij en haar zusje nog klein waren. Na en weekend bij vader werden de kinderen door moeder schoongeschrobt. Als ze bij vader waren moesten ze voor hem zorgen. Aan het einde van het boek wordt duidelijk hoe verwaarlozend vader geweest is, Bij moeder kon Nicola met haar vragen niet terecht.
Nicola komt het woord “zwevend ruimtepuin” tegen. Dat woord spreekt haar aan. Ze identificeert zich ermee. Een mooie vondst. Voor mij weerklinkt in dit woord de sfeer waarin Nicola groot is moeten worden. Er is niet iemand aan wie ze zich kan toevertrouwen en er is niemand die haar helpt bij zichzelf stil te staan en haar gevoelens en gedachten helpt te leren kennen.
Voor mij is aannemelijk dat Nicola doet zoals ze doet, op grond van wat we weten over haar voorgeschiedenis. En ik heb genoten van de prachtige manier waarop Marijke Schermer haar beschrijft.
Ik heb moeite met de laatste 20 bladzijden van het boek. Ze betrapt Louis in vrouwenkleren. Louis Constateert dat hij niets over Nicola weet en vraagt of ze wil gaan praten. En dat doet ze. Op haar werk wordt haar fraude ontdekt en haar dochter blijkt betrokken bij een grote klimaatactie.
De subtiliteit in taalgebruik en opbouw die ik zo aantrekkelijk vond, was daar ineens verdwenen. Daar kon ik niet goed mee uit de voeten en dat werpt met terugwerkende kracht toch een beetje een schaduw over mijn leesplezier.
Boekbespreking
6- Niet mijn boek. Vond het bizar hoe de hoofdpersoon zich gedroeg met haar stalkgedrag en het weglopen van alles wat moeilijk is. Grensoverschrijdend!
7- Het verhaal boeide me weinig. Ik voelde veel afstand tot de hoofdpersoon, die haar leven ook heel afstandelijk beschrijft. Geen emoties van Nicola. wel mooie woorden en zinnen. Het eindigt abrupt en dat gaf een onaf gevoel.
8 - Prachtig geschreven boek met een zeer bijzonder intrigerend thema. Vrouw die ernsitige tegenslagen krijgt, ensceneert als reactie daarop haar liefdesleven.
8+ - Mooie schrijfstijl + observaties, kijken of bekeken worden. Bijzonder verhaal. Ik kan lang meegaan in dat gedrag van de hoofdpersoon tot het echt wel vreemd werd. Grenzeloos, frauduleus, zonder scrupules hetgeen haar wel 'eng' maakte als personage. Het eind is wat wonderlijk/ niet goed te duiden.
8 - Goed geschreven, wel een merkwaardig verhaal. Je kunt je niet identificeren met de hoofdpersoon daarom blijft het afstandelijk
7,5 - Literaair mooi geschreven. Prachtige zinnen. Bijzonder verhaal bleef wel boeien maar ook op zekere afstand. En ook hoe verzin je dit allemaal? Dat intrigeert me aan de schrijfster.
8 - Verrassend boek, mooi geschreven. Iets teveel gefantaseerd, sommige dingen doe je gewoon echt niet. Maar dat de manier vn beschrijven wel weer leuk om te lezen.
7,5 - Helaas kon ik me niet identificeren met de hoofdeprsoon. het is een thrillerachtig boek. Erg goed geschreven.